Ubi est? In vila Marini est. |
Avete, alumnae et alumni linguae latinae!
Ego vester magister linguae latinae sum.
Hodie prima aula linguae latina incipit.
Hector mihi nomen est.
LINGUA:
I- SALUTATIONES. Duo modi salutandi, modo singulari et modo plurali:
- Modo singulari: AVE aut SALVE,
(scriptum in lingua gallaeca: Ola! ad unam personam)
- Modo plurali: AVETE aut SALVETE!
(scriptum in lingua gallaeca: Ola! duabus aut pluribus personis)
Modo singulari: VALE
(scriptum in lingua gallaeca: Adeus! ad unam personam) sed
Modo plurali: VALETE
(scriptum in lingua gallaeca: Adeus! duabus aut pluribus personis.
II- VERTERE SALUTATIONES IN LINGUAM GALLAECIAE
Ave, Caesar... et ave, Claudia... Avete Caesar et Claudia
Vale Marcus... et. vale, Valeria... Sed valete, Valeria et Marcus,
Ave, mei alumne... / Salve, mea alumna, sed avete alumnae et alumni!
Vale, mea alumna, sed valete meae alumnae!
Avete, mei amici. Avete, meae amicae,
Ave, mea amica ,
Vale, mei amice,
Valete, meae alumnae et mei alumni,
III- QUID NOMEN EST TIBI?
Hector mihi nomen est.
QUID NOMEN EST TIBI?
- _________ mihi nomen est.
GRATIAS TIBI AGO. (Grazas)
NIHIL EST (Non é nada, De nada)
IV- EGO SUM BENE, MEA ALUMNA, QUOMODO VALES?
BENE aut MALE ?
OPTIME aut PESSIME
VOS, MEAE ALUMNAE, QUOMODO VALETIS?
NOS SUMUS...
ET VOS, MEI ALUMNI, QUOMODO VALETIS?
NOS SUMUS...
V- ESTNE TU PUER AN PUELLA?
Marcus: EGO SUM PUER.
Claudia: EGO SUM PUELLA.
Caesar: EGO SUM PUER.
Valeria: EGO SUM PUELLA.
ESTISNE VOS PUERI AN PUELLAE?
Claudia et Valeria: NOS SUMUS PUELLAE.
Marcus et Caesar: NOS SUMUS PUERI
VI- UBI TU HABITAS? UBI TU STUDES?
EGO IN VILA MARINI HABITO ET IN SANCTO NARCISO STUDEO.
VII- TU MEUS DICIPULUS LINGUAE LATINAE ES?...
CERTE, EGO TUUS DICIPULUS LINGUAE LATINAE SUM
TU MEA DISCIPULA LINGUAE LATINAE ES?
CERTE, EGO TUA DISCIPULA LINGUAE LATINAE SUM
MARCUS ET PETRUS TUI DISCIPULI LINGUAE LATINAE SUMUS
CLAUDIA ET LAURA TUAE DISCIPULAE LINGUAE LATINAE SUMUS
VIII- PROBA TU FABULARE PRIMUM COLLOQUIUM
CULTURA:
I- IN MEMORIA NOSTRA FORTUNA
Procuramos un lema para este curso que escribimos en latín, unha frase ben parecida tamén en latín aparece no mesmo escudo do concello de Marín. Imos falar da memoria como SPECULUM HUMANITATIS, imos falar da nosa historia, tamén de cando Xulio César pasou por estas terras con afán de conquista. Feitos que nos van definindo e que teñen as súas pegadas no Marín de hoxe, no día a día.
QUAESTIONES:
1- Intenta unha tradución ao galego do lema do curso:
2- Fíxate na palabra FORTUNA porque é substancial para poder interpretar o que nos quere transmitir. Procura varios sinónimos desta palabra e comprobarás que poden ser ben diferentes uns doutros e polo tanto distintas as interpretacións do que queremos traducir.
3- Fortuna é unha palabra que vén doutra palabra latina fors: (adverbio) quizás/ fors: (substabntivo feminino) sorte, azar, casualidade... O significado un tanto ambigüo da palabra leva a calificar a palabra como variable, boa ou mala fortuna, lévanos a unha incertidume. Un tópico literario ben antigo que subliña esa ambigüidade: Fortuna mutabile Intenta explicar ti agora este tópico coas túas palabras.
4- Observa agora estes versos en latín medieval que personifican á fortuna mutabile, caprichosa: Intenta unha tradución ao galego e a súa interpretación:
O Fortuna,
velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut decrescis;
II- QUAE MATER LINGUAE LATINAE EST?
Ningún comentario:
Publicar un comentario