GRAMÁTICA
As cinco declinacións:
QUARTA ET QUINTA DECLINATIONES
Repaso 1ª e 2ª declinatións (adxectivos)
Verbos repaso dos tempos: Presente e Imperfecto, ademais do Futuro e tamén do Pretérito
CULTURA
Caesar: Idus de marzo e antes matrimonium nos tempos de César.
TRADUCIÓN
Logo chegaría a derradeira batalla dos pobos dos castros contra os Fillos da Loba, que tiveron como precedente todo un proceso de conquista: as guerras contra Décimo Xunio Bruto, contra César e contra o mesmo Augusto contra Cántabros, Ástures e Galaicos.
Canes etiam aedium custodes sunt, nam terrent atque fugant
fures acutis dentibus suis et promptis unguibus.
Canes saepe sunt gregum defensores et venatoribus cari
sunt narium sagacitate, crurum celeritate atque ardore in proeliis contra
feras.
Nemora cum voluptate percurrunt atque investigant feras et
aves e latibulis.
Praedas instabunt, retinebunt et saepe etiam ad venatores
portabunt.
In Odyssea Homeri, Ulixis canis Argus, primus inter
propinquos et familiares, domini vocem agnoscet, sed postea
ad domini pedes non accurrit: viribus enim carebat.
Caudam solum leniter movebat et voce submissa dominum
Ulixem salutabat .
acurro,is,ere-curri:
achegarse
acutus,a,um;adx.
agudo
ad:
prep cara a
aedes,aedium:
(f)(só plural) casa, mansión.
Agnosco,is,ere,
-novi: recoñecer
ardor,-oris(m)
pasión
Argus,
i_ Argos
canis,
is: (m) can
careo,
es,ere, -ui: carecer
carus,a,um:
querido
cauda,
ae: (f) rabo
celeritas,-atis(f):
rapidez
contra:
prep. contra
crus,
cruris ( n) pata.
custos,
-odis (m) garda
dens-entis:
(m) dente
diligo,is,ere,lexi:
querer
dominus,
i (m) dono
e,ex:
prep. De, dende
enim: adv. pois
etiam: adv. tamén
familiaris,
-e: adx. familiar
fera,ae(f)
fera
fugo,as,are,avi:
poñer en fuga
fur,
-uris(m) ladrón
gaudium,ii
(n) satisfación
grex,
-gis: (f) rabaño
Homerus,-i
Homero
homo
–inis(m) home
insto,as,are,avi:
instigar, perseguir
investigo,as,are,ai:
investigar
latibulum,-i(n)
agocho
leniter:
adv: levemente
maestitia,ae:
(f) tristura
moveo,-es,.ere-ui:
mover
nam:
conx. posto que
naris-is:
(f)nariz
nemus,-oris(n)
bosque
Odyssea,ae:
Odisea
praeda,ae(f)
presa
percurro,is,ere,-cursi:
percorren
pes,
pedís: ( m) pé
porto,as,are,avi,.Levar
postea:
prep, despois
primus,
a,um: primeiro
proelium,ii:
(n) batalla,loita
promptus,a,um:
visible
propinquus,a,aum:
próximos
retineo,
es ere,ui: reter
sagacitas,
-atis(f): sagacidade, agudeza
saluto,as,are,avi:
saudar.
saepe:
adv con frecuencia
socius,ii:
compañeiro
solum:
adv. Únicamente
submissus,a,aum:
submisa
suus,
-a-um: posesivo. Seu
terreo,es,ere,.-ui:
atemorizar
Ulixes,-is:
Ulises
unguis,-is(f)
unlla
venator,
-oris(m) cazador
vires,
-ium ( plural) forzas
voluptas,
atis(f) pracer
vox,
-cis( f) voz
Maio era o terceiro mes no antiguo calendario romano, onde xaneiro e febreiro non existían, estaban ao final do ano como unha bolsa de tempo indeterminado.
A orixe do seu nome é incerta. Pode derivar da
deusa romana Maia, tamén coñecida como Bona Dea, cuxo festival os romanos
celebraban este mes que chamaban Maius.
Tamén podería relacionarse coa ninfa Maia,
filla de Atlas e Pleione e nai de Hermes/ Mercurio.
Unha terceira opción da súa orixe podería
ser do termo Maius Iuppiter, unha redución de maximus, o máis grande
.jpg)
BONA DEA
Bona Dea era unha deusa asociada coa vixginidade e a fertilidade feminina. Tamén estaba asociada coa curación: moitos enfermos eran tratados no seu templo con herbas medicinais. Era venerada con grande reverencia por plebeos, escravos e libertos e mulleres. Invocábaselle para pedir pola saúde e a liberación da escravitude; ou, as mulleres, pola súa fertilidade. O seu culto era moi antigo e incluía ritos reservados exclusivamente ás mulleres, prohibida a entrada aos homes no seu templo que foi construído no séciulo III a. C., despois foi restaurado por Lívia Drusila, a esposa do emperador Augusto (m. 14 d.C.), e polo emperador Adriano (r. 117-138). Sábese que aínda existía no final do século IV, mais acabou sendo demolido despois sen deixar vestixio.
A deusa era adorada nun templo no Monte Aventino, pero os ritos
secretos no seu favor practicábanse no fogar dalgún maxistrado romano o 4 de
dicembro. Eran dirixidos pola muller do maxistrado, axudada polas virxes
vestais. Ademais de estar prohibida a participación de homes, tampouco se
permitían as pinturas de figuras de homes ou animais macho. A habitación estaba
decorada con flores e plantas, pero se excluía o mirto xa que, segundo a
tradición, Bona Dea foi golpeada ata á morte por Fauno cunha rama de mirto. Sábese
moi pouco sobre a cerimonia en si, aínda que se cre que na orixe estaba
relacionada coa agricultura.
Será logo Bona Dea unha versión Mediterránea equivalente á deusa celta Beltane?
